Sugar Blue
|
 |
Bij M.C. Records stelt deze Sugar Blue zijn eerste studio album voor in de laatste vijf jaar. ‘Voyage’ telt 12 tracks waarvan ze bijna allemaal geschreven zijn door Sugar Blue zelf al dan niet in co-writing. Uitzonderlijk staat er één cover op dit album en dat is Ray Charles zijn ‘Mary Ann’. Deze rumba wordt dan ook in een speciaal jasje gestoken door deze virtuoos. Voor de opnamen van dit nieuwe album deed Sugar Blue beroep op 3 gastmuzikanten. De bassisten Johnny B. Gayden en Bill Dickens en verder verschijnt er nog de legendarische 79-jarige saxofonist Eddie Shaw. Sugar Blue begon zijn carrière als straatmuzikant en in 1975 nam hij zijn eerste plaat op samen met de legendarische Brownie McGhee en Roosevelt Sykes. Het was in Frankrijk dat deze Sugar Blue in contact kwam met de Rolling Stones die hem maar onmiddellijk mee de studio wisten in te trekken. Samen namen ze het album ‘Some Girls’ op in 1978. Ook is hij te horen op de singels ‘Emotional Rescue’. In 1989 speelde hij op het album van Willie Dixon en later trad hij op met Muddy Waters, BB King, Art Blakey en Lionel Hampton. Ook op het witte doek was deze Sugar Blue te zien en meer bepaald in de documentaire ‘Fats Domino & Friends. In 1987 speelde hij zelfs mee in een musical met Robert De Niro. 2016 wordt weer een omschakeling voor deze ‘fusion harper’ met vooreerst dit nieuwe studio album ‘Voyage’ maar ook in de nieuwe film ‘A Long Road To Glory’ zal hij te zien zijn, een film over het leven van o.a. Muddy Waters, Pinetop Perkins, Willie ‘Big Eyes’ Smith en Hubert Sumlin. Een film waar ook Bonnie Riatt, Gregg Allman, Derek Trucks en Joe Bonamassa zullen in te zien zijn. Zelfs de overleden Johnny Winter verschijnt terug op het toneel. ‘One of the foremost harmonica players in all of modern blues’ is een quote van Mick Jagger en daar moeten niet al teveel woorden meer aan toevoegen. Wie deze Sugar Blue al ‘live’ heeft kunnen meemaken weet dat je niet meteen de traditionele harp moet gaan verwachten. Toen James Whiting aka Sugar Blue een harmonica kreeg van zijn tante stond zijn neus dan ook niet onmiddellijk naar de blues maar eerder naar innoverende artiesten zoals Dexter Gordon en Lester Young die meer jazzinvloeden brachten in hun harmonicaspel iets wat bij Sugar Blue altijd in zijn manier van spelen wordt terug gevonden. Blue’s spel werd meer intenser en na een paar jaar toeren met zijn mentor Willie Dixon als lid van de Chicago Blues All Stars richtte hij in 1983 zijn eigen band op. In 1985 ontving Sugar Blue een Grammy voor zijn werk op ‘Blues Explosion live et Montreux’ dat werd uitgebracht op het Atlantic label. Met een nummer als 'On My Way' kan je stellen dat deze Sugar Blue naar de 'cool' side van de moderne blues overhelt maar met 'One' komt zijn virtuositeit al meteen terug bovendrijven. Met 'Sugar Blue Boogie' trekt hij het tempo en zijn harmonicaspel naar ongekende hoogten. Fusion alom. Op 'New York City' bezingt hij het vroegere leven in de 'Big Apple' een nummer dat gespeend is met ragtime. 'Mercedes Blues' kan je op dit album als de meest traditionele blues gaan bestempelen, daar waar 'Cyber Blues' iets futuristisch in zich heeft naar alle logica met de titel. Vernieuwend? zeker niet want de fans van deze Sugar Blue herkennen hier op deze 'Voyage' meteen zijn authentiek harmonica spel zelfs bij de boogie 'Time'.
|
|
tracks: 01. On My Way
|
|
more info: year: 2016 artist: Sugar Blue label: M.C. Records special guests: Johnny B. Gayden
|
|